Reisverhaal «Nieuw-Zeeland : Het Noordereiland (3)»
Nieuw Zeeland
|
5 Reacties
18 Maart 2015
-
Laatste Aanpassing 18 Maart 2015
Via The East Cape naar Wellington :
Lang hebben Jan er ik er naar uit gekeken.
Eindelijk is het dan zover, bij de 5de poging ziet het er naar uit dat het ons gaat lukken om samen te fietsen.
Valentijnsdag in het jaar 2015 brengen Jan’s vrouw Lucie en dochterlief Marja ons naar Rotorua.
Van hieruit vangen we onze tocht aan rond de East Cape.
Een tocht die ons langs adembenemend mooie stranden en doorheen prachtige berg landschappen in het uiterste oosten van het Noordereiland zal leiden/lijden?
Wanneer we enkele dagen later op de camping van Opotiki, het eigenlijke begin of eindpunt van de tocht komen.
Ontmoeten we er in de vroege avond een Amerikaanse fietser die totaal uit den haak is gefietst.
Hij zoekt zijn laatste restjes aan eten bij elkaar die zijn fiets tassen nog met zich meedragen.
Geen goed woord heeft hij over voor de tocht die hij reeds achter de rug heeft.
Volgens zijn reisgids zou de East Cape een niet te missen iets zijn wegens al de natuurpracht en de gemakkellijkheidsgraad om het te fietsen.
Het tegendeel is echter waar volgens hem.
De kust en stranden zie je bijna niet en het fietsen door de bergen is ééntonig en is zeker niet voor een fietser zoals hem, maar voor professionals.
Er zijn weinig bevoorradingsplaatsen waardoor drinkwater een probleem is.
Het ontbijt dat ze serveren in de plaatsen waar hij geslapen heeft is gewoonweg schandalig.
De man staat het huilen nabij en adviseerd ons dan ook om rechtsomkeer te maken.
Volgens Jan is daar geen denken aan want de natuur is er mooi en de bergen vallen voor fietsers als ons wel best mee.
Volgens de Loneley Planet is het een ‘easy goinng place’, uniek en een speciaal hoekje in Nieuw-Zeeland.
Volgens Wikitravel is het één van de meest geisoleerde plaatsen van het land met robuuste en spectaculaire kustlijnen met een rijk erfgoed aan Maori cultuur.
The East Cape was ooit het decor voor de films Whale rider en Boy.
Dus, redenen genoeg om onze fietstocht verder te fietsen.
14 dagen na ons vertrek bereiken we op vrijdag 27 februari Napier.
Het was een fantastische ervaring met prachtige natuur en bergen die niet te onderschatten maar goed fietsbaar zijn als je fit bent.
In totaal fietsten we 738 km bij elkaar, klommen 7249 hoogtemeters richting den hemel en daalden 7472 meter richting de ‘hel’.
Een week blijf ik nog bij Jan en Lucie in Clive op een kleine camping en mag ik van hun gastvrijheid genieten in een mooi vakantiehuisje aldaar.
We maken er iedere dag mooie fietstochten en genieten er van het goede leven.
Lieve vrienden heel erg bedankt voor de fijne tijd en het samenzijn
Langer dan gedacht en verwacht heb ik vertoefd in jullie contreien, ik heb erg genoten van alles wat me te beurt viel.
We zien elkaar zeker nog terug.....
maar waar en wanneer draagt de toekomst nog mee als geheim.....
ik kijk er alvast naar uit.
Donderdag 5 maart neem ik met pijn in het hart afscheid van Jan en Lucie en zet mijn fietstocht weer alleen maar met een heel goed gevoel verder.
De bijhorende foto reeksen :
The East Cape (1) : Rotorua to Te Araroa
The East Cape (2) : Te Araroa tot Napier
tonen mijn wedervaren gedurende de periode 15-02-2015 / 04-03-2015 en een gedeelte van foto reeks
The East Cape (3) : Napier to Wellington
Vergeef me dit korte verhaal, momenteel lijdt ik aan een computer moeheid.
Jan en Lucie verwoorden het zo “Ludo, neem ook wat tijd voor jezelf vergeet jezelf niet want je bent heel veel met je blog en mails bezig".
Donderdag 5 maart 2015 :
Clive – Waipukurau : 72 km
Via Havelock en de prachtige Middle Road vermijd ik de drukke highway naar Waipukurau.
De natuur is er kurkdroog en kleurt goudgeel, het landschap snakt naar regen, de bomen geven nog een beetje kleur aan de omgeving.
Vrijdag 6 maart 2016 :
Waipukurau – Woodville : 89 km
Het is wederom een heel bijzondere dag op mijn fietstocht doorheen Nieuw-Zeeland.
Vriend en dorpsgenoot Patrick Caels maakt een ommetje met zijn campervan voor een ontmoeting in Norsewood een historisch dorp.
Patrick het was leuk om je terug te zien.
Indien ik het laatste weekend van augustus in België ben kom ik zeker naar je benefiet/concert avond in het tentenkamp van Hechtel.
Na onze ontmoeting trekt de zon weg en veranderd het weer.
De hemel overtrekt met een dikke grijze wolken massa.....
een druppel evolueert naar een bui.....
een bui gaat over in een stort regen.....
ik verzuim het om mijn regenkledij aan te trekken en enkele uren later ben ik doorweekt, verkleumt en lijk ik wel op een verzopen kat.
Zaterdag 7 maart 2015 :
Woodville – Carterton : 102 km
Voor de 2 de dag oprij overtrekt de hemel in de late namiddag en gaan de hemelsluizen open, deze keer doe ik wel mijn regenkledij aan.
Aan gekomen in Carterton ben ik wederom doorweekt en genoodzaakt om een kamer te nemen.
Deze keer doe ik dat in het ‘Marquis of Normanby Hotel’ wat een hele chique naam is voor een café met gastenverblijven.
Ik klaag niet want ik heb een bed voor de nacht uit de regen.
S’avonds kook er me patatten met spruiten en een gegrilde kiek, een feest menu voor een uitgehongerde fietser.
Zondag 8 maart 2015 :
Carterton – Wellington : 89 km
Tussen Featherston en Upper Hut ligt de Rimutaka Hill, een berg van 555 m hoog en 14 km lang.
Op een door de weekse dag passeren er iedere dag ongeveer 5300 auto’s, vrachtwagens en bussen.
Op een zondag loopt dat aantal op tot 10.000 vehicles, dus dat beloofd voor vandaag.
Het is een heel bochtig parcour wat maakt dat er veel onoverzichtelijke plaatsen zijn die me als fietser erg kwetsbaar maken.
Wanneer ik goed en wel in de late namiddag toekom in Wellington wacht ik Tessa en Nicolas op in de havan, zij komen met de ferry van het zuidereiland.
Ze nodigen me uit, om hen te vergezellen in hun campervan.
Het worden enkele mooie dagen van samenzijn.
Lieve vrienden ik heb genoten van jullie gezelschap, de frieten met mosselen en de Leffe in het café/restaurant ‘Leuven’.
Dinsdag 10 maart 2015 :
Na 86 dagen verbleven te hebben op het noordereiland is de tijd aangebroken voor een nieuw avontuur.
Vandaag neem ik de ferry van Wellington op het noordereiland naar Picton op het zuidereiland.
In geen enkel land of op geen enkel eiland nam ik zoveel verlof als hier.
45 dagen genoot ik van de gastvrijheid van Jan en Lucie – Patrick Caels - Tessa en Nicolas.
Gedurende de 41 dagen dat ik op doortocht was op het eiland fietste ik 2940 km bij elkaar.
Op de dagen dat ik vakantie nam fietste ik samen met Jan, Lucie en de fietsmaten nog eens 642 km.
Als je los laat heb je je 2 handen vrij......
Fietsinfo :
The Eastcape :
*Rotorua - Roatoiti - Rotoma - Teko - Awakeri Springs :
afstand 75 km - klimmen 413m - dalen 675m
*Awakeri Springs - Hukuhou North - Kutarere – Opotiki :
afstand – 69 km - klimmen 264m - dalen 261m
*Opotiki - Hawai - Omaio - Te Kaha – Maraehako :
afstand 90 km - klimmen 994m - dalen 973m
*Maraehako - Waihau Bay - Hicks Bay - Te Araroa :
afstand 76 km - klimmen 861m - dalen 857m
*Te Araroa - Tikitiki - Ruatoria - Te Puia Springs - Tokomaru Bay :
afstand 98 km - klimmen 1181m - dalen 1178m
*Tokomaru Bay - Tolaga Bay - Tatapouri – Gisborne :
afstand 101 km - klimmen 765m - dalen 766m
*Gisborne - Gentle Annie - Doneraile Park - Tiniroto Frasertown – Wairoa :
afstand 113 km - klimmen 1328m - dalen 1309m
*Wairoa - Waihua - Kotemaori – Putorino :
63 km - klimmen 902m - dalen 837m
*Putorino - Tutira - Bay View – Napier :
afstand 53 km - klimmen 541m - dalen 616m
Totaal afstand 738 km
Totaal klimmen 7249m
Totaal dalen 7472m
Napier – Wellington :
*Napier, Clive - Havelock North (Middle RD) - Otane - Waipawa – Waipukurau :
afstand 72 km - stijgen 493m - dalen 369m
*Waipukurau - Norsewood - Dannevirke – Woodville :
afstand 89 km stijgen 585m - dalen 631m
* Woodville - Pahiatua - Eketahuna - Masterton – Carterton :
afstand 102 km - stijgen 445m - dalen 422m
* Carterton - Greytown - Featherston - Upper Hut - Lower Hut - Wellington :
afstand 89 km - stijgen 685m - dalen 781m